|
 Na bijna 32 jaar te zijn geworden hebben wij op 4 februari 2011 helaas de beslissing moeten nemen, om onze mooie en lieve Arabische Volbloed merrie Anagaska in te laten slapen. Ze was altijd erg gezond maar nu gaf haar lichaam aan dat het niet meer verder kon. De koek was op.
Zij was sinds haar 15e jaar bij ons, en wij hebben dus bijna 17 jaar nog van haar kunnen genieten. Ze was een belangrijk deel van de familie en tot aan haar laatste dag is ze nog altijd vrolijk en ondeugend geweest.
Van twee kanten had Anagaska prestatiegenen. Zij was in 1979 gefokt door H. Terstappen en J. Seuwen.
Op haar derde werd zij aangekocht als fok- en rijmerrie bij de manege van de familie Van de Mey in Noordwijkerhout. Met vier jaar kreeg ze haar eerste veulen en toen wij haar op haar vijftiende jaar kochten, was zij, volgens zeggen, voor de twaalfde keer drachtig van Romeo Boy, de Arabische Volbloed hengst van de familie Van de Mey. Behalve dat zij ieder jaar een gezond veulen had gekregen, had zij ook de jeugd van Noordwijkerhout leren paardrijden. Doordat ze zo braaf was, kreeg zij vooral de beginners op haar rug, kinderen en volwassenen.
Aanvankelijk kocht de fam. Jansen haar als rijpony voor de kinderen, maar na een paar jaar is José Jansen haar ook zelf gaan rijden. Van de kinderen was Mirte toen de enige die nog reed. Zij gingen haar samen steeds serieuzer trainen en vooral toen ze les kregen van Chris Knol begonnen de eerste successen te komen. Tijdens deze periode heeft de fam. Jansen nog een veulen met haar gefokt, dit was haar dertiende en laatste veulen.
In de loop der jaren behaalde Anagaska met Mirte of José op haar rug een hele reeks prijzen, waaronder diverse Allround Kampioenschappen en maar liefst 3x won zij een Nederlands Kampioenschap, t.w.
Western Riding NK WRAN 1999, Jeugd Horsemanship NK WRAN 2000, Versatile Horse NK WRAN 2001.
Toch koesteren wij vooral de mooie herinneringen aan de vakanties die wij met haar konden vieren en de prachtige buitenritten die wij met haar maakten, waarbij zij tot op hoge leeftijd graag een sprintje trok op een bospad. Zij had een heerlijk, mensvriendelijk karakter, en een groot aanpassingsvermogen. Inladen, op het vakantieadres uitladen en in stal of wei plaatsen en zij was tevreden. Zelfs met haar veulen stond zij probleemloos naast de camping in de wei, zodat wij “gezinsbosritten” konden maken. Kortom; Een droompaard!
Op haar 23ste jaar zijn wij gestopt haar mee te nemen naar wedstrijden. Daarna werd zij nog wel recreatief bereden, vooral om gezellig mee te gaan op buitenritten. Dit bleef zij geweldig vinden. Op haar 28ste is zij volledig met pensioen gegaan.
Anagaska heeft genoten van haar laatste jaren bij ons in de wei, waar zij elke dag heerlijk stond te genieten, vooral als het zonnetje scheen. Ze ging ook nog graag mee op een wandeling door de buurt en vond het altijd erg fijn om gepoetst te worden.
Lieve Anagaska, we zullen je missen, maar je zult altijd een speciaal plekje houden in ons hart.
Gerard, José, Mirte, Linnet en Joram Jansen
|